Een kijkje in de glazen bol
Onlangs organiseerde het ministerie van VROM de conferentie Toekomstig Afvalbeleid. Een groep prominenten uit overheid, bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties gaven hun visie op de toekomst van het afvalbeleid. Als uitgangspunt gold het jaar 2050. Juist omdat dat tijdstip nog heel ver voor ons ligt en alle huidige beleidsbepalers en decisionmakers bij leven en welzijn dan ruimschoots de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt, is het verfrissend om eens zonder last en ruggespraak naar die verre toekomst te kijken.
In de afgelopen jaren is veel werk verzet op het gebied van het afvalbeleid. We kennen allemaal de ambitieuze plannen die hun weerslag vonden in bijvoorbeeld het Tienjarenprogramma Afval en het Meerjarenprogramma Gevaarlijk Afval. Het waren beide lijvige documenten met een houdbaarheid van enkele jaren. Zodra de inkt droog was, startte alweer de voorbereiding voor een nieuwe versie van een dergelijk plan. Zowel overheid als bedrijfsleven sjokte vaak achter de werkelijkheid aan. Er bleek onvoldoende tijd voor reflectie en bezinning. Het recente Landelijk Afvalbeheerplan (LAP) moest niet alleen alle eerder genoemde plannen vervangen maar diende ook uitzicht te bieden op de toekomst van het afvalbeleid. Het LAP maakt weliswaar een uitstap naar de nabije toekomst, maar sluit in de praktijk toch weer nauw aan bij de waan van de dag. Daarom is het goed dat VROM het initiatief heeft genomen om een visie op de lange termijn te ontwikkelen, waaraan alle nieuwe plannen kunnen worden getoetst.
Verschillende personen en organisaties hebben dan ook gebruik gemaakt van de mogelijkheid om hun visie op de toekomst neer te leggen. Tijdens de drukbezochte conferentie kwamen allerlei lijnen voor de toekomst bijeen en werd voorzichtig een agenda voor een vervolg opgesteld. Naast de wens om het afvalbeleid te integreren in bij voorbeeld het producten- en energiebeleid, was er veel aandacht voor innovatie en ontwikkeling van de sector. Ondanks het feit dat de afgelopen jaren veel op dit punt is bereikt bleek dat er nog genoeg kansen liggen voor de bedrijven die in deze sector actief zijn. Duidelijk werd dat het daarbij niet om grootschalige projecten hoeft te gaan, maar dat juist kleinschalige initiatieven grenzen effectief kunnen verleggen.
Een kijkje in de glazen bol kan sommigen op het verkeerde been zetten, maar het kan ook louterend werken voor een gezelschap dat jaren gewend was om van plan naar plan en van regel naar regel te hobbelen.
Vakblad Afval! oktober 2003 (nummer 7)
