Eind november 2002 organiseerde de VVM (Vereniging van Milieukundigen) samen met het ministerie van VROM een bijeenkomst over Nederlands afvalbeleid op lange termijn. Nu het LAP de uitvoeringsfase nadert is 'Den Haag' meer dan gemiddeld geïnteresseerd in 'De toekomst van het Afval'. Is er wel nieuw beleid nodig?

Het milieu is uit. Het eerste kabinet Balkenende had geen minister maar een staatssecretaris en dat zal met het nieuwe kabinet waarschijnlijk niet veranderen. Met zo weinig aandacht voor het milieu is er ook weinig aandacht voor de afvalsector. Dat is zeer onterecht want de anno 2003 kan de afvalsector beter gekoppeld worden aan marktwerking en het ministerie van economische zaken dan automatisch aan milieu. Parallel daaraan kan de ladder van Lansink vervangen worden door de roltrap van de afvalmarkt.

"De trend in Europa gaat richting meer afval door meer verpakkingen. Dit is een gevolg van de individualisering en de toename van de welvaart." Aldus één van de uitspraken die te horen was op een onlangs gehouden congres van de Vereniging Milieubeheer Verpakkingen. Met het congres wilde de VMK stilstaan bij een tweetal ontwikkelingen: het derde Convenant Verpakkingen en een herziening van de Europese Richtlijn verpakkingsafval.

Met grote belangstelling heb ik kennis genomen van het artikel 'Collectieve afvalinzameling bedrijventerreinen nog geen successory' in Afval! nummer 9 van 2002. Deze belangstelling vloeit mede voort uit de ervaringen van ADMES bij het verhogen van de doelmatigheid van de afval-inzameling bij twee leden van ADMES, de ondernemersverenigingen op het bedrijventerreinen De Hurk te Eindhoven (± 250 ondernemingen) en het bedrijventerrein te Uden (± 250 ondernemingen). Ook bij deze projecten kan niet zonder meer van een successtory worden gesproken, ondanks dat bij de deelnemende ondernemingen zeer substantiële resultaten zijn bereikt. Een aantal van de in het artikel genoemde ervaringen zijn voor mij duidelijk herkenbaar. In aanvulling daarop wil ik enige opmerkingen plaatsen.

De bouw- en sloopsector heeft het zwaar. Volgens sommigen is het zelfs dramatisch. 11 september, de bouwfraude, de economische teruggang; een opeenstapeling van gebeurtenissen die het bouwvolume, en dus de hoeveelheid bouw- en sloopafval, sterk heeft doen afnemen. En dan ook nog een koude winter. Toch is het niet overal kommer en kwel en bovendien tekenen zich weer lichtpuntjes af. Een rondgang over de markt.

Tijdens de behandeling van het ontwerp-Bouwstoffenbesluit in de Tweede Kamer is toegezegd dit besluit binnen twee jaar na inwerkingtreding te evalueren. Deze toezegging was met name een gevolg van het feit dat destijds reeds enkele Kamerleden grote vraagtekens hadden bij de uitvoerbaarheid. Het project 'Monitoring en evaluatie van het Bouwstoffenbesluit' loopt in principe tot 2005. De resultaten van de evaluatiestudies tot nog toe staan beschreven in de 'Tussenrapportage 2001'. Algemeen beeld is dat het Bouwstoffenbesluit door zowel de markt als de overheid als een belangrijk en bruikbaar instrument wordt gezien om hergebruik te stimuleren, aldus de tussenrapportage.

In het Bouwstoffenbesluit wordt onderscheid gemaakt tussen 'betrouwbare' en 'risicovolle' bouwstoffen. De 'erkende kwaliteitsverklaring' (certificaat) wordt hierbij als belangrijkste bewijsmiddel aangemerkt. In de praktijk worden bij dit bewijsmiddel echter steeds vaker vraagtekens gezet, hetgeen leidt tot grote onduidelijkheid. Dat kan ook anders, en puingranulaat is daar een goed voorbeeld van. Een aanzet tot discussie over de verbetermogelijkheden van het Bouwstoffenbesluit.

Sinds het LAP en het Kolenconvenant is er een mooie toekomst weggelegd voor secundaire brandstoffen. De productie ervan uit afvalstoffen zal echter onder strenge voorwaarden moeten plaatsvinden. Om zekerheid te hebben van de stimuleringsgelden van de overheid, is standaardisatie van de secundaire brandstoffen en certificering een logische stap. Een overzicht van de ontwikkelingen.

Afvalverwerking Regio Nijmegen (ARN) en Orgaworld zijn een samenwerking aangegaan om voor ONF (organische natte fractie) een oplossing te ontwikkelen. ONF is voor ARN de bron van een groot financieel probleem, omdat het gestort moet worden. Door ONF te composteren en in een tweede bewerking om te vormen naar biobrandstof onderzoeken beide organisaties de mogelijkheid om de afzet te stimuleren.

Railion, dat voor het tweede opeenvolgende jaar een positief bedrijfsresultaat laat zien, wil in 2003 versterkt groeien in de afvalmarkt.