Stabiliteit creëren in de markt voor kunststof recyclaat

Dat vertelt Van Werven CEO Ton van der Giessen. Vorig jaar hoopten de bigbags kunststof recyclaat zich op bij het bedrijf uit Biddinghuizen. Onder meer de coronacrisis, en de lage olieprijs hadden de vraag naar het recyclaat doen kelderen, waardoor het bedrijf met enorme voorraden kwam te zitten. “Op een gegeven moment hadden we 5.500 bigbags staan”, vertelt Van der Giessen.

Omdat er voor de opslag daarvan onvoldoende ruimte was op het terrein van het bedrijf in Biddinghuizen, werden deze tijdelijk op het naastgelegen Flevonice neergezet. Ondertussen is het materiaal daar weg, laat Van der Giessen weten, omdat dat terrein per 1 april weer leeg moest worden opgeleverd. De voorraad staat nu weer deels bij Van Werven en deels op een andere opslagterrein. Maar het grootste deel, zo’n 4.000 bigbags, is tot zijn grote opluchting in de laatste weken verkocht. Na een slecht jaar lijkt de afzet dus weer in de lift te zitten, of toch niet? Van der Giessen: “Op dit moment ziet het er beter uit, maar de vraag is voor hoe lang. En ook of het voldoende is om al onze voorraden kwijt te raken. De reden waarom de markt nu namelijk aantrekt, is omdat er schaarste is als gevolg van het slechte weer in Texas, waardoor raffinaderijen stil hebben gelegen. Daarbij hebben diverse raffinaderijen in Europa een force majeure [overmacht, red.] afgekondigd. Dat heeft samen met een stijgende olieprijs – alhoewel die op dit moment weer daalt – tot een opleving van de vraag naar recyclaat geleid.”

Afhankelijk 

Ondanks de stijgende vraag is Van der Giessen duidelijk terughoudend in zijn optimisme. “De vraag is namelijk hoe we deze markt uiteindelijk stabiel krijgen. Want daar gaat het om. Het weer in Texas kan ik niet beïnvloeden, om maar iets te noemen. Als die raffinaderijen daar weer gaan draaien, en de raffinaderijen in Europa ook weer volop, dan vallen wij direct terug in het oude probleem. Als we als land, en als Europa, circulaire doelstellingen in het vizier hebben, dan zouden we toch niet van dit soort ontwikkelingen afhankelijk moeten zijn?”

Even geluk

Hoewel Van Werven in het Verenigd Koninkrijk weer full swing is gaan draaien, nadat het vorig jaar volledig was stilgelegd, is ook deze ontwikkeling inherent aan een gebeurtenis die niets met de directe business van het bedrijf te maken heeft: de brexit. “Het is daar op dit moment moeilijk om materiaal te exporteren en importeren, en dat zorgt voor voldoende aanvoer van materiaal, en ook dat we al het recyclaat in Engeland kunnen verkopen. Dus ook daar hebben we weer even geluk, maar voor hoe lang?”

In Polen draaien de installaties van Van Werven nog op de helft van de bezetting. In België en Nederland is dat ondertussen iets opgeschroefd naar 80 procent, en in Zweden is het nog altijd zo’n 60 procent.

Verplichte recycled content

In deze markt die op zoek is naar balans, zou er volgens Van der Giessen allereerst meer continuïteit aan de afzetkant van deze plastic keten moeten worden gecreëerd. Hij heeft in dat kader goede hoop dat er in 2022 op Europees niveau een verplicht percentage recycled content komt voor harde plastics. In het Verenigd Koninkrijk wordt volgend jaar ook zo'n verplichting ingevoerd. Hoewel er ook in Nederland op nationaal niveau gekeken wordt naar de mogelijkheden rond verplichte recycled content, denkt hij dat dit beter op Europees niveau kan worden opgepakt, omdat de grootste productiebedrijven niet in Nederland zitten. 

Recycling aantrekkelijker maken

Is de vraagkant enigszins geregeld, dan kan worden gefocust op de inputzijde. Want ook daar zijn nog veel sturingsmaatregelen nodig, vindt Van der Giessen. Hij denkt aan nationale wetgeving in de vorm van stortverboden of verbrandingsbelastingen. Dat soort maatregelen moeten de recycling van de plastics aantrekkelijker maken. “Hoewel daarin ook stapjes worden gezet, zijn die nog lang niet voldoende. En dan heb ik het óók over West-Europese landen. Wij hebben bijvoorbeeld een vestiging in Zweden, waar ze graag voorop lopen in sustainability. Maar als het daar koud is, verbranden ze echt alles. En dan kunnen wij niet op tegen 45 euro aan verbrandingskosten. Dus halen we materiaal uit Denemarken naar Zweden, omdat ze in Denemarken wel aanvullende wet- en regelgeving hebben.”