"Forse investeringen in scheidingsinstallaties nodig"

Dat zijn wat betreft David Bolscher, sectoranalist bij ABN Amro, de belangrijkste conclusies van de analyse ‘Schonere lucht met scheidingsinstallaties voor Romeins afval’. In het rapport wordt de komst van Romeins afval naar AEB aangegrepen om tekortkomingen in de recyclingmarkt aan de kaak te stellen. Zoals het tekort aan scheidinginstallaties voor afval op Europees niveau. Volgens Bolscher zou er niet alleen meer geïnvesteerd moeten worden in afvalscheiding, ook is aanvullend beleid op Europees niveau nodig om die scheiding door lokale overheden te stimuleren. Persoonlijk gaat zijn voorkeur daarbij uit naar nascheiding van materialen boven bronscheiding “omdat er bij nascheiding meer pmd kan worden vrijgespeeld voor recyclaat.”

Belangrijk vindt de sectoranalist verder dat er bij importdeals zoals die van AEB ook eisen worden gesteld aan de samenstelling van het geïmporteerde afval. “Daar wordt weinig tot niets over gezegd, terwijl de hoeveelheid plastic in het restafval voor de meeste uitstoot zorgt. Je wilt dus misschien wel vastleggen hoeveel plastic er maximaal in het geïmporteerde restafval mag zitten, zodat dit niet een gemakkelijke manier wordt om plastic te dumpen.”

Tekorten en lastige concurrentie

ABN Amro doet geregeld onderzoek naar ontwikkelingen in verschillende sectoren. Het doel van zo’n analyse is de klanten te informeren over wat er speelt in een specifieke markt. In deze analyse wordt het tekort aan gescheiden plastic afval op Europees niveau benadrukt en de lastige concurrentie van recyclaat met virgin materiaal. Om dit laatste te illustreren beschrijft het rapport de situatie bij Stiphout Plastics. Jaarlijks komt daar ongeveer 18 kton huishoudelijk plastic afval binnen waarvan het bedrijf grofweg 80 procent verwerkt tot nieuwe grondstof voor producenten van kunststofproducten. “Door de lage prijs van nieuw plastic verkopen we te weinig recyclaat en zien wij onze voorraad toenemen”, vertelt Eline Stiphout, directeur van Stiphout Plastics, in het rapport. “Het is moeilijk om recyclaat goedkoper te maken door de hoge kosten van het schoonmaken van plasticafval. Er moeten meer prikkels komen om het gebruik van recyclaat te stimuleren zoals belasting op nieuw plastic.”

De analyse van ABN Amro beschrijft verder de recente AEB-deal waarmee de afvalverwerker uit Amsterdam vanaf begin april wekelijks 900 tot 1.800 ton huisvuil uit Rome verbrandt. Dit levert milieuwinst op omdat het transport en verbranden van afval in Amsterdam minder vervuilend is dan storten in Rome. Tenminste: zolang de hoeveelheid plastic in het afval niet te hoog wordt. Echte milieuwinst wordt volgens ABN Amro geboekt wanneer voldoende capaciteit beschikbaar is om plastic uit afval te scheiden en dit plastic te recyclen. Om de milieuschade verder te verminderen zijn dus forse investeringen in scheidingsinstallaties nodig.

Kernpunten uit het rapport:

• Het afval uit Italië bestaat gemiddeld voor 13 procent uit plastic wat leidt tot enorme CO2-uitstoot bij verbranding in Amsterdam.
• De CO2-uitstoot zou bij recycling van Italiaans plastic ruim tweederde lager liggen, maar dat is niet mogelijk omdat de nascheidingsinstallatie van AEB vol zit.
• Een scheidingsinstallatie haalt minimaal 70 procent van het plastic uit afval, maar er is meer scheidingscapaciteit nodig om CO2-uitstoot van verbranding terug te dringen.