Ondernemer Marcel Alberts ziet dat er aan de Plastictafel hard is gewerkt, dat er goede bedoelingen zijn, mooie woorden en ambities. Voor zijn Healix - en veel andere recyclers - is het echter vooral: veel te weinig, veel te laat.
Op 27 en 28 augustus wil Healix-oprichter Marcel Alberts via een hackaton tot oplossingen komen voor recyclers in nood. “Geen rapporten, geen praattafels”, schrijft de ondernemer op zijn persoonlijke LinkedIn-pagina. “Koppen bij elkaar. Problemen benoemen. Oplossingen vinden. Wie heeft een idee dat wél werkt?”
Alberts zoekt “scherpe denkers, eerlijke doeners en mensen die zich niet neerleggen bij de status quo.” Iedereen die zich daarin herkent en wil bijdragen aan echter oplossingen kan zich de komende tijd bij hem persoonlijk aanmelden.
Eerder deze week spraken verschillende ondernemersorganisaties, brancheverenigingen en maatschappelijke organisaties nog hun waardering uit voor het eindrapport van de Plastictafel met alternatieve oplossingen voor de Nationale Circulaire Plastics Norm (NCPN) en de circulaire plasticheffing. Maar voor Healix, een bedrijf dat met zijn poten in de modder staat, bieden de goede bedoelingen en mooie woorden en ambities te weinig perspectief.
En volgens Alberts geldt dat voor meer recyclers. Hij haalt daarbij Fuenix aan, de chemische recycler uit Weert, die eerder deze week failliet ging – de twaalfde plasticrecycler die sinds vorig jaar omviel in Nederland. En dat “in en land dat in 2030 twee keer zo veel recyclingcapaciteit nodig zegt te hebben. In werkelijkheid is al een derde van die capaciteit verdwenen. En niemand grijpt in.”
Healix zelf hervatte haar recyclingproductie medio mei na een stop van enkele maanden. Er waren weer genoeg opdrachten binnen om tot en met september plastic te kunnen recyclen. Maar daarna wordt het weer spannend.
Toen het kabinet vlak voor haar val naast haar plannen voor de NCPN ook de circulaire plasticheffing introk, voelden ze bij Healix al dat projecten in de koelkast gingen, financiers afhaakten en partners zich terugtrokken. Weg was het vertrouwen, stelt Alberts, die weinig vertrouwen meer lijkt te hebben in de beleidsmakers in Den Haag.
In 2021 startte hij Healix met eigen spaargeld, aangespoord door beleidsdoelen, ambities en subsidies. “Ik wist: dit wordt zwaar – maar Nederland wil dit. Ik wil dit. We gaan circulair. Wij gaan voorop.” Maar vier jaar later voelt hij zich berooid. “Projecten sneuvelen. Mensen verliezen hun baan. Machines – gefinancierd met publiek geld – worden verscheept naar Azië.”
Met de hackaton wil hij met recyclers en andere betrokkenen het heft in eigen hand nemen. Uit pure noodzaak.