Managing director Van Scherpenzeel, Utrecht
Ik ben geboren in Schaesberg (gemeente Landgraaf) in Limburg, in een gezin met drie kinderen waarvan ik de jongste was. Mijn vader werkte bij de Belastingdienst, mijn moeder was lerares. Ik had een fijne, onbezorgde jeugd. We woonden niet ver van Maastricht, waar altijd veel te doen was. Ik heb daar de eerste twintig jaar van mijn leven doorgebracht. Daarna ben ik naar Deventer vertrokken voor een studie Commerciële Chemie. Dat was een mooie combinatie van techniek en bedrijfskunde.
Na mijn studie ging ik solliciteren bij Van Gansewinkel in Twello. Bij Van Gansewinkel heb ik bijna negentien jaar gewerkt. Ik ben begonnen als accountmanager en later als salesmanager en werd uiteindelijk directeur Oost-Nederland. In deze functies heb ik veel inspiratie opgedaan over wat je met afval kunt. In 2014 ben ik vertrokken en werd ik commercieel directeur van Kunststof Hergebruik. Dit bedrijf was destijds opgericht door de producenten en importeurs van verpakkingen om als zelfstandig bedrijf invulling te geven aan producentenverantwoordelijkheid door de kunststofrecycling van verpakkingen vorm te geven. Een jaar later zijn we gefuseerd met familiebedrijf Scherpenzeel en ben ik CEO van Van Scherpenzeel geworden. In de jaren daarna hebben wij meerdere bedrijven in de papierrecycling- en kunststofsector over kunnen nemen, met als doel de keten te verlengen. Daarmee versterken we ons profiel: we zijn geen klassiek afvalbedrijf meer, maar een ketensector die een kwaliteit grondstof maakt op basis van restmateriaal, die vergelijkbaar is met de oorspronkelijke grondstof. Wij hebben ook geïnvesteerd in productiebedrijven waar we naast virgin grondstoffen ook recyclaat kunnen inzetten. Vorig jaar zijn alle aandelen van Van Scherpenzeel gekocht door Veolia. Door de inbreng van Veolia kunnen we nog meer doen op het gebied van innovatie, duurzaamheid en nieuwe diensten. Ik werk met veel plezier in de afvalbranche, omdat dit werk door veel nieuwe ontwikkelingen boeiend blijft. Je kunt veranderingen vormgeven en er komen steeds nieuwe uitdagingen op je pad.
Dan zou ik graag in de haven van Rotterdam willen werken. Het lijkt me een heel boeiende en dynamische wereld, waarin enorme volumes omgaan en je zaken groots moet aanpakken. Ik zou dan een functie willen als spin-in-het-web, waarbij je veel met mensen te maken hebt aan de in- en verkopende kant.
De minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, Carola Schouten. Ze heeft een aantal interessante dossiers onder haar hoede. De landbouw in Nederland staat voor een omschakeling naar minder grootschaligheid. Dat vraagt een andere manier van omgaan met ruimte en dieren en dit brengt grote uitdagingen met zich mee. Je zult innovatief moeten zijn om dat van de grond te krijgen.
De noodzakelijke revolutie van Peter Senge. Omdat dit boek niet alleen beschrijft dat organisaties moeten veranderen om een duurzame economie vorm te geven, maar ook heel specifiek naar het individu binnen de organisatie wordt gekeken.
Ik ga veel mee naar de hockeywedstrijden van mijn kinderen, en beoefen de sport ook zelf. Daarnaast houd ik van wielrennen. Verder ben ik veel bezig met de verbouwing onze woning. Drie jaar geleden kochten we een monumentale boerderij in Groessen, in de buurt van Arnhem. De boerderij stamt uit 1834. We hebben haar deels herbouwd en gerestaureerd. Er zit ook nog een flink stuk grond bij, waar we inheemse bomen en struiken gaan plaatsen. Het was een flink project waarmee we vermoedelijk eind dit jaar klaar zijn.
Azië spreekt me enorm aan. Ik heb al eens een rondreis gemaakt door Thailand. Een volgende keer zou ik weleens Vietnam willen bezoeken. Ik vind in Azië de natuur mooi, de mensen zijn aardig en het eten is er heerlijk. Daarnaast ga ik graag naar landen in Afrika, zo staan Zuid-Afrika en Tanzania op de agenda. Onze kinderen zijn op een leeftijd gekomen dat ze zelfstandig op vakantie gaan, maar we maken toch elke twee jaar nog een verre reis met het gezin. In de jaren dat we geen verre reis maken, gaan we ook graag naar Zuid-Europa.
Ik heb een LinkedIn-profiel, een goed medium om nieuws over je netwerk bij te houden. Verder gebruik ik WhatsApp. Ik heb geen Facebook en Twitter.
Het is goed dat de overheid hergebruik stimuleert. Ik vind wel dat de inkopende overheid nog te veel steunt op oude modellen. Bij tenders wordt nog steeds veel gegund op basis van prijs. Nederland is een voorloper in circulaire economie. Die noodzaak is er ook wel, we hebben zelf weinig materialen voorhanden. Die koploperspositie moeten we zien vast te houden. Ik merk wel dat er koudwatervrees is als het gaat om initiatieven te stimuleren in hergebruik. Op zich ben ik geen voorstander van subsidies, maar je zou met bijvoorbeeld gunstige belastingmaatregelen projecten in hergebruik wel meer kunnen bevorderen.
Het programma waarmee het gebruik van kunststof verpakkingsafval in nieuwe producten wordt gestimuleerd, loopt traag. De partijen wachten op elkaar, er gebeurt niet zoveel. Ik zie dat als een leermoment. Er wordt enorm veel geld uitgegeven aan het inzamelen en recyclen van kunststof. Echter, het inzetten van kleine percentages gerecycleerd kunststof in nieuwe producten blijft voor veel producenten nog een barrière. Als er duidelijke doelen en spelregels over de gehele keten zouden zijn, zou dit in alle opzichten anders zijn gelopen.
Ik werk graag met mensen en mijn talent is dat het me lukt om ze met elkaar in verbinding te brengen. Ik vind het prettig om specialisten aan elkaar te koppelen en samen mooie resultaten te kunnen bereiken.
Curriculum vitae Volledige naam: Roger Johannes Maria Beuting Gezin: getrouwd met Marie-José, kinderen Anke (18) en Rob (16) Woonplaats: Groessen (Gld.) Geboorteplaats: Schaesberg (L.) Geboortedatum: 28 november 1969 1988-1992 Middelbare laboratorium school 1992-1994 Commerciële Chemie, hogeschool Deventer 2002-2006 sales manager, Van Gansewinkel Oost-Nederland 2006-2013 regiodirecteur Van Gansewinkel Oost-Nederland 2014 commercieel directeur, Kunststof Hergebruik 2015-heden managing director, Van Scherpenzeel BV |
Ik rijd in een BMW, een comfortabele en betrouwbare auto. Het is wel een dieselauto, dat is natuurlijk niet zo milieuvriendelijk, maar ik rijd in deze auto, omdat ik zo'n 60.000 kilometer per jaar op de weg doorbreng. Zodra de elektrische variant op de markt is, ben ik erbij.
Verder doe ik trouwens wel moeite om het milieu te sparen. Ik ben een bewuste consument als het gaat om voeding en materialen. Zo koop ik vlees direct van een boer in de omgeving. Op het dak van onze schuur plaatsen we 33 zonnepanelen, en we werken op termijn aan de vervanging van de gasaansluiting voor een warmtepomp.
We hebben in Nederland twee basisrichtingen: de transitie van energie en het toewerken naar een circulaire economie. Daar wil ik graag een rol in blijven spelen. Concreet moeten er voor 2030 doelen zijn bereikt en dat kan alleen als partijen goed samenwerken. En blijven streven naar het leveren van de hoogste kwaliteit.
Voor mensen die kansen zien en pakken. Die zich niet laten weerhouden ook niet als ze even in de problemen zijn geraakt, maar ergens beter uitkomen, omdat ze de wil en de drive hebben om door te gaan.
Een nieuwsfeit dat me is bijgebleven, is de verkiezing van Donald Trump tot president. Mijn vrouw was op dat moment voor haar werk in de VS. Hier in Europa was de overwinning van Trump hét gesprek van de dag, maar bij haar op de werkvloer was dat helemaal niet zo'n issue en was ook niemand er heel erg verbaasd over dat Trump de verkiezingen won. Daarnaast vind ik het besluit van de Nederlandse regering om te stoppen met het oppompen en boren naar aardgas opvallend. Zo’n besluit is natuurlijk gedreven door de maatschappelijke onrust na de aardbevingen die ontstaan door het boren naar aardgas. Daarnaast is het ook een besluit dat de grootste inkomstenbron van Nederland raakt. We zullen dus echt moeten gaan werken aan alternatieve energiebronnen om dit gat op te vullen. Innovatie krijgt hiermee, weliswaar gedwongen, wel een boost.
Ik zou nog weleens de Noordpool en de Zuidpool willen bezoeken, omdat me dat een heel speciale ervaring lijkt. Je komt er niet zo makkelijk natuurlijk. Dat lijkt me echt een mooie belevenis.
Vakblad Afval! oktober 2018 (nummer 6)