Economisch realisme doemt op voor plasticrecycling
De plasticsector roept om regelgeving, en die zal ze krijgen van de EU, zo bleek tijdens de opening van de virtuele PRSE. Nieuwe technologie staat op de nominatie om in regelgeving opgenomen te worden.
Over tien jaar kan de omzet van de Europese plasticrecycling industrie zijn vervijfvoudigd naar 15 miljard dollar en is de werkgelegenheid ruim verdrievoudigd. Zonder strenge regelgeving is dat echter niet mogelijk. Zoals regels voor productontwerp, voor producentenverantwoordelijkheid en om een markt in secundaire materialen op gang te brengen. Zowel Ton Emans, president van Plastic Recyclers Europe, als Maria Ciliberti, vicepresident Borealis, riepen daar vanochtend (9 december) toe op tijdens de opening van de virtuele Plastic Recycling Show 2020 (PRSE). Ciliberti ziet hogere recyclingdoelstellingen en verplichting op hergebruik als absolute voorwaarden voor de toekomst van de plasticsector. Daarnaast ziet de op een na grootste producent van polyethyleen en polypropyleen in Europa verregaande standaardisatie en een graduele invoering van een verlichting van een verplichte opname van recyclaat als essentieel voor de toekomst.
Evoa en duurzaam ontwerp
Ook de Europese Commissie ziet een verregaande betrokkenheid bij de sector als enige oplossing om uiteindelijk een markt te creëren die de kringloop moet sluiten. EU-milieucommissaris Virginijus Sinkevièius schetste tijdens de opening van de PRSE dan ook een scala aan regels die de komende jaren op de sector afkomt. Volgens de commissaris was de in de Sup-richtlijn opgenomen verplichting om recyclaat toe te passen in nieuwe plasticflessen een gamechanger. Niet alleen wordt er nu gekeken om dit uit te breiden naar andere productgroepen, maar ook vele andere maatregelen zijn in onderzoek. Als eerste wil hij volgend voorjaar met een wijziging van de Evoa (grensoverschrijdend transport van afval) komen met als doel om zo veel mogelijk plastics binnen de EU te houden. Later in het jaar komt een vlaggenschip-initiatief voor duurzaam ontwerp. Het basisidee daarvoor is een set van principes waaraan alle producten moeten voldoen. Daaronder valt ook een digitaal productpaspoort.
Einde-afval en standaardisering
Voor de plasticsector zijn de hoofdlijnen van de nieuwe regels al duidelijk voor Sinkevičius: er moet regelgeving komen om de groei van de markt van secundaire grondstoffen te stimuleren. Dus gaat daarna ook de gehele verpakkingswetgeving op de schop om ervoor te zorgen dat in 2040 alle verpakkingen ofwel recyclebaar ofwel herbruikbaar zijn op een economische en realistische manier. Onderdeel daarvan zijn einde-afvalcriteria en criteria voor bijproducten om de secundaire markt te faciliteren. Dat betekent ook duidelijke definities, bijvoorbeeld wat een recycleerbare verpakking is. Ook over recyclaat komt nog flink wat regelgeving. Niet alleen voor wat betreft doelstellingen en welke materialen, maar ook en vooral voor wat betreft de kwaliteit. Daarom kijkt de EC met grote belangstelling naar EuCertPlast: het standaardisatie-initiatief van de plasticrecyclers gericht op kwaliteit van recyclaat.
Watermerken en chemische recycling
De EC verwacht ook veel van technologische ontwikkeling. Bijvoorbeeld van watermerken, waarvan nu wordt gekeken of dit ook in regelgeving kan worden opgenomen. Ook beleid voor chemische recycling ligt op tafel. Er kan een rol voor deze technologie zijn voorspelde Sinkevièius, maar alleen als het gehele proces uiteindelijk beter is voor het milieu. En dat is nog niet zo zeker.
