Een interland. Dat was de tiende editie van de Afvalconferentie. De bijna vierhonderd aanwezigen stonden een dag lang stil bij de vraag: wat kunnen Nederland en Vlaanderen van elkaar leren? Bemoedigend was de conclusie van Ffact over de transitie naar een circulaire economie: "De afvalsector staat er goed voor, de eerste stap naar grondstoffen is gezet".

De afgelopen weken stonden verschillende afval- en grondstoffenonderwerpen hoog op de politieke agenda in Den Haag. Zowel staatssecretaris Mansveld (IenM), voor het brede afvalbeleid, als Wiebes (Financiën), vanwege de afvalbelasting, moest verschillende keren acte de présence in de Tweede Kamer geven. Mansveld wist haar koers te behouden, maar Wiebes moest toegeven aan de exportheffing.

Een belasting op storten én op verbranden was niet meer tegen te houden. Met dit als voldongen feit zette de volledige branche vol in op een exportheffing om een exodus van afval te voorkomen. En uiteindelijk met succes, ondanks fel verzet van staatssecretaris Wiebes.

De kunststofaanbestedingen van Midwaste/HVC en die van Circulus met een aantal andere overheidsbedrijven, werden beslecht in een serie kort gedingen. Sita kwam als grote winnaar uit de voorlopige gunningen. Maar de rechter moest duidelijkheid verschaffen over wat nu een realistische inschrijving is.

Nederlanders roemen zich om hun koopmansmentaliteit en handelsgeest. Er is echter één land dat dapper stand weet te houden tegen de Nederlandse export: Frankrijk. En omdat de afvalmarkt daar aantrekt, is actie geboden.

Afvalbedrijven zoeken naar manieren om hun bedrijfsvoering te stroomlijnen en zo de druk om de kosten te verlagen het hoofd te bieden. ICT-oplossingen zijn daarvoor een aangewezen instrument. Betere benutting van beschikbare data is het doel en herschikking van rollen binnen bedrijven het gevolg. Maar wat levert het op?

Jan Vlak, Directeur van Wecycle in Zoetermeer en vicepresident WEEE Forum.

Boeken over recycling bestaan, maar ze zijn vaak specialistisch en missen een brede blik. Ernst Worrell en zijn medeauteurs willen met het Handbook of Recycling handvatten bieden voor de transitie naar een circulaire economie. Het is een internationaal werk geworden, met een duidelijk Nederlands tintje.

Wie kent ze niet; de zwarte bermpaaltjes, gemaakt van gerecycled plastic. Overal in het land staan ze langs de weg. Het bedrijf Lankhorst uit Sneek fabriceert ze, net als een groeiende lijst andere producten van gerecycled kunststof. Nieuw zijn de dwarsliggers, versterkt met staal.

Als we alles hergebruiken, verbranden of recyclen, komt er niets meer op de stortplaats of in het milieu terecht. Archeologen en historici betreuren dat: zij zoeken graag naar en in afval, want afval vertelt veel over de gewoonten en gebruiken van onze voorouders en onszelf.

De regelgeving voor afvalstoffen is minstens zo versnipperd als het afval zelf. Van de mensen achter al die regels denk ik tijdens mijn meer contemplatieve momenten weleens hetzelfde. Van de mensen die voor hun leden al die regels en voorschriften proberen bij te houden, weet ik het wel zeker.

Voor gemeenten is het een ondankbare, en kostbare taak: het opruimen van afval dat gedumpt is in het buitengebied. Zouden gemeenten die taak op grond van de wettelijke zorgplichtbepalingen kunnen afwentelen op de eigenaar van het terrein waarop het afval is gedumpt?

Steeds meer gemeenten kiezen voor ondergrondse containers. AW Materieel heeft een wascontainer ontwikkeld waarmee ondergrondse containers snel en ergonomisch, in één gang, geleegd en gereinigd kunnen worden. De wascontainer staat op een kraanhaakwagen en is gemakkelijk op- en afzetbaar.