Op een late vrijdagavond was het er ineens: het herfstakkoord. De afvalsector zag de bui van lastenverzwaringen al hangen en vreesde vooral de mogelijkheid van een verbrandingstaks. Die kwam er niet, maar wel de stortbelasting in een nieuw jasje.

Ten opzichte van andere sectoren in Nederland gaat het zo slecht nog niet in de afvalsector. Maar er moet veel veranderen. En snel, want er komt heel wat op ons af.

Brussel buigt zich binnenkort over de kwantitatieve afvaldoelen. In 2014 staat de herziening van drie richtlijnen op de agenda, namelijk de Kaderrichtlijn afvalstoffen, de Richtlijn storten en de Richtlijn verpakkingen en verpakkingsafval. Ligt een aanscherping in het verschiet? Hoe luiden de verzoeknummers uit de branche?

Gemeenten moeten oog krijgen voor de kansen die ontstaan uit een meer economische benadering van afvalbeheer. Dat stelt adviseur van gemeenten en afvalbedrijven, mr. Eugène Lobry. Een beetje lef is wel geboden.

Proeven met nieuwe inzamelmethoden leiden soms tot opzienbarende resultaten. Het Brabantse dorp Soerendonk en de gemeente Horst aan de Maas wisten de hoeveelheid restafval te decimeren. Maar wat maakte in deze proeven het verschil? En is er eigenlijk een wetenschappelijke basis voor de resultaten?

Dezelfde digitale taal spreken, zodat software en hardware elkaar verstaan. Dat is wat een open standaard beoogt. In de afvalsector bestaan inmiddels meerdere open standaarden. Ze moeten vrijheid en marktwerking creëren.

Al sinds de vestiging in Nederland in 1971 heeft McDonald's een heel eigen visie op het afvalbeleid. De hamburgerreus werkt er via allerlei innovaties aan om de voetafdruk te verkleinen, en wil daarbij de volledige controle over de keten in eigen hand houden.

In de Nederlandse afvalgeschiedenis zijn er twee periodes geweest die hebben bijgedragen tot onze huidige organisatie van inzameling en verwerking. De strijd tégen ziekten en vóór hygiëne uit zich vanaf 1870 in de oprichting van gemeentereinigingsdiensten en afvalverbrandingsovens. De andere periode wordt gekenmerkt door de naoorlogse groei van de afvalberg en de milieuschandalen in de jaren tachtig van de vorige eeuw.

Marc Pruijn, beleidscoördinator Van afval naar grondstof, directie Duurzaamheid, Ministerie Infrastructuur en Milieu.

Wie in de trein zit van Utrecht naar Amsterdam ziet na de brug over het Amsterdam Rijnkanaal een blauw-gele loods. Daar huist Bonder Recycling en Overslag, een recyclingbedrijf dat zich specialiseert in het materiaal dat onder de trein ligt: vervuild spoorballast.

Bij het zoeken naar recente uitspraken over afvalstoffen viel mijn oog op een voorzittersuitspraak van de Raad van State. Hierin kwam de vraag aan de orde hoe een beslissing van de overheid kan worden uitgelokt of iets een afvalstof is of niet.

Voor vaste ladingen in het wegvervoer bestaan sinds jaar en dag zeer veel regels rond het veilig vastzetten of zekeren. Voor losgestorte lading bestaat er eigenlijk maar één. Deze regel wordt nu aangepast. Of het daardoor duidelijker wordt, is de vraag.

Op een tablet voorraden bijhouden, chauffeurs volgen of een klant zelf zijn orders laten invoeren met zijn telefoon. Het is allemaal mogelijk. Tablets en smartphones doen in sneltreinvaart hun intrede in de afvalmarkt. De bestaande oplossingen, zoals de digitale afvalkalender als mobile app, richten zich voornamelijk op burgers. De trend zet zich echter door in de business-to-business markt.