U bent hier: Uitgaven »Vakblad Afval!
Vakblad Afval!
Afval! is het enige onafhankelijke vakblad voor overheden en bedrijven over afvalbeheer.
Met nieuws, achtergronden en opinie wordt de gehele keten behandeld; van preventie, hergebruik,
inzameling, bewerking tot verwerking van afval.

» Afval inzamelen is duur geworden
» Metaalrecycling: verwijdering?
» Gevolgen van de MKZ-crisis
» Stortplaatsen en omwonenden: een relatie met ups en downs
» Thema: Eindverwerking
» Biomassa niet beter voor het milieu
» Nog geen REB-teruggave voor mengstromen
» AVI's ongelukkig met EPM
» Het gevaar uit het oosten
» Meer stortcapaciteit door steil talud
» Vaste rubrieken
Uit de inhoud van Vakblad Afval! mei 2001
De inzamelaars van afval zagen de afgelopen jaren hun kosten flink toenemen. Voor de klant is niet altijd even duidelijk waar die kostenstijgingen door veroorzaakt worden. Bovendien is dat voor de vervoerder zelf ook niet altijd even gemakkelijk meetbaar. Hoe zit het nu precies met die kostenontwikkeling bij de afvalstoffenvervoerders? Een kijkje achter de rekenmachine van de afvalinzamelaars.
Op 20 februari 2001 deed de Voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State een uitspraak over een exportverbod in de metaalrecyclingsbranche. De verzoekster uit 's-Gravendeel, die in scrap-metals doet, wilde de shreddermetalen uitvoeren naar Duitsland.
De gevolgen van de MKZ-crisis voor de agrarische sector en de veevervoerders zijn drastisch te noemen. Hoewel minder ingrijpend, hebben ook andere deelsectoren er in meer of mindere mate last van. Het inzamelen van afvalstoffen van veehouderijen krijgt bij een dergelijke crisis te maken met veranderende regelgeving. Hoe is het de afvalstoffenvervoerder vergaan?
De vestiging van stortplaatsen en composteerinrichtingen wekt vrijwel automatisch verzet op bij de omgeving. Inspraakprocedures beginnen vaak pas nadat de politiek een locatie heeft gekozen, waarop de bevolking in het geweer komt. Jarenlange vertragingen kunnen dan het gevolg zijn. Afvalverwerkers VAR en Twence over de invloed van omwonenden op hun bedrijfsvoering.
De elektriciteitsvoorziening wordt milieuonvriendelijker. Alle mooie woorden, goede bedoelingen, conferenties en streefcijfers ten spijt. De voortgaande liberalisering van de elektriciteitsmarkt zet geld op de eerste plaats en het milieu op de tweede. Verder leidt het verbranden van 'biomassa' tot een hoge uitstoot van schadelijke stoffen en is dus lang niet zo milieuvriendelijk als dikwijls wordt beweerd.
Elektriciteitscentrales krijgen een belastingvoordeel wanneer biomassa wordt bijgestookt. De vraag of hiertoe ook gemengde fracties mogen worden gerekend, is nog steeds niet beantwoord. En net nu in Nederland de discussie uit ging monden in een voorzichtig 'ja', blijkt het Europese parlement er heel anders over te denken. Tot grote ergernis van de elektriciteitscentrales. Maar ook een flinke domper voor de kunststofverpakkingsindustrie.
Verbranden van afval moet meer energie opleveren. Dat is de basis voor het Landelijk Afvalbeheersplan. Daarom worden voor een aantal afvalstromen verwerkingseisen opgesteld waaraan minimaal moet worden voldaan. De Energie Prestatie Maat (EPM), die het energetisch rendement bepaalt, zou hiervoor de grondslag moeten vormen.
Het Nederlandse afvalbeleid wordt vaak afgezet tegen de ontwikkelingen in Duitsland. Beide landen streven naar een vrije markt. De angst bestaat dat bij open grenzen brandbaar afval de grens overgaat omdat daar de eindverwerking goedkoper is. Op een symposium van het AOO en de VVAV kwamen enkele vertegenwoordigers de interne Duitse ontwikkeling toelichten. De verwerkingscapaciteit daar is ook nog lang niet op niveau.
Ruimte voor nieuwe stortplaatsen dreigt schaars te worden door voortschrijdende verstedelijking. Maar ook exploitanten van bestaande stortplaatsen hebben baat bij een zo efficiënt mogelijk ruimtegebruik. In 1995 is door Grontmij op de stortplaats 'de Stainkoeln' in Groningen een onderzoek gestart om meer inzicht te krijgen in diverse afdichtingsconstructies op een steil talud. Technische haalbaarheid en de daaraan verbonden kosten staan centraal. Verslag en conclusies van vijf jaar onderzoek.
Berichten
Reststoffenbulletin