Ondanks forse kritiek uit de Tweede Kamer wil Staatssecretaris Van Geel niet meer doen om de export van afval in te dammen dan hij al heeft voorgesteld. Ondanks grote woorden van Kamerleden, boden zij hem alleen mondeling repliek.

Afval had de afgelopen weken weer even de aandacht in Brussel. Het parlement behandelde een wijzigingsvoorstel van de EVOA en de Commissie introduceerde een nieuwe Richtlijn voor batterijen. En er was nog een evaluatie van de Kaderrichtlijn afvalstoffen. Hoewel wat in de kantlijn, gaf dit laatste toch treffend aan dat harmonisatie van de lidstaten nog ver weg is. En dat terwijl er ook nog eens een flinke ledengroei aanstaande is.

De ene staatssecretaris is de andere niet. Dat blijkt als men de behandeling van het Bouwstoffenbesluit bekijkt en dan in het bijzonder de wijze waarop men tegen AVI-bodemas aankijkt.

Al jaren spelen tal van juridische geschillen tussen VROM en het bedrijfsleven over de EVOA. In het juridisch wapengekletter worden de gevolgen van een negatieve beslissing van VROM over het hoofd gezien, maar die kunnen aanzienlijk zijn. Dat heeft ook Kirkels mogen ondervinden. Het verhaal van David en Goliath.

Als het aan VROM ligt, kan het woord afval in 2050 uit de Van Dale worden geschrapt. Tegen die tijd hebben we immers geen afval meer, enkel grond- en brandstoffen. Dat ambitieuze doel stelt VROM in een lange termijnvisie voor het afvalbeleid. VROM ziet het proces als een soort transitie, vergelijkbaar met de energietransitie van EZ.

Sinds vorig jaar woedt er een debat over het inzamelen van afbreekbare plastics bij het gft. De belangenorganisatie van plasticproducenten, BCPN, wilde graag. De gemeenten waren huiverig of ronduit afwijzend. VROM vroeg het AOO om advies. En dat werd eind oktober uitgebracht: Het kan, het mag, maar het is niet gewenst.

Hij kreeg veel kritiek te verduren toen een jaar geleden de Rotterdamse Rekenkamer een weinig complimenteus rapport uitbracht over de leefbaarheid van de stad: wethouder Lucas Bolsius (CDA) van Wijken en Buitenruimte. Met de begrotingsbehandeling net achter de rug verdedigt hij zijn beleid, toont zich tevreden over de motie die om extra middelen voor een schone stad vraagt, maar hamert ook op de (bijbehorende) prijskaartjes. “Iets roepen, wat je niet waar kunt maken, is voor de burger alleen maar frustrerend.”

Niet iedere Nederlander is even goed op de hoogte van de soorten afval die er zijn en de mogelijkheden om deze soorten te scheiden. Maar juist die kennis houdt nauw verband met de houding en het gedrag met betrekking tot afvalscheiding. Regelmatig doen gemeenten onderzoek naar de beleving van afvalscheiding onder haar burgers, om inzicht te krijgen in dit verband. Een bijdrage over nut, achtergronden en praktische toepassing van dergelijke bewonersonderzoeken.

http://www.afvalonline.nl/bericht?id=5517 ("Wijziging EVOA niet ingrijpend") luidde de titel van een bericht in Afval!. Het voorstel van de Europese Commissie om het aantal procedures te verlagen tot twee zal iedereen toejuichen. Toch is er een aantal zaken ingeslopen waar bijna iedereen overheen heeft gekeken.

Ditmaal een zeer belangrijke uitspraak over de basisregel uit het Landelijk Afvalbeheerplan (LAP) dat van nuttige toepassing pas sprake is als ten minste 50% van het materiaal wordt teruggewonnen. Deze regel is door de rechter voor wat betreft shreddermetalen in strijd met Europese wetgeving geoordeeld.